Sreda, Novembar 12, 2008
ŠAHOVSKA NOTACIJA
Praćenje poteza je obavezno prilikom svih takmičenja.
Postoje nekoliko vrsta notacija: algebarska, opisna (primjenjuje se kod anglosaksonskih zemalja), Forsajtova, Udemanov kodeks itd.
U algebarskoj notaciji, koja se najviše koristi, prvo se beleži znak figure i polje sa kojeg se polazi (kralj — K, dama — D, top — T, lovac — L, skakač — S, dok se pešak ne obeležava početnim znakom figure); a potom se doda crtica i linija (od a do h) i red (od 1 do 8) polja na koje figura stupa. Ako potez sadrži uzimanje protivničke figure, onda umesto crtice stavljaju se dve tačke. Ako se potezom daje "šah", onda se stavlja na kraju znak +. Mala rokada se označava ovako: 0-0. Velika rokada se označava ovako. 0-0-0. Kad se pokreće pešak, napred se ne stavlja njegov znak.
Znakom pitanja se označava slab potez, a uzvičnikom odličan.
Ako dve figure mogu odigrati na isto polje, u kratkoj notaciji potez se označava ovako:
- Ako su obe figure na istom redu:
- početnim slovom figure
- linijom na kojoj se nalazi
- poljem na koje se postavlja.
- Ako su obe figure na istoj liniji:
- početnim slovom figure
- brojem reda na kojem se figura nalazi
- poljem na koje dolazi.
- Ako su figure na različitim redovima i linijama, koristi se metoda 1.